Vier schitterende wandeldagen in de vallei van de Rijn en de Nahe.

Bij het begin van het lange Hemelvaartweekend stonden we om 6 uur paraat om de langverwachte wandelreis te beginnen. 
We stonden voor een lange busreis van om en bij de 500 km tot aan onze start van de eerste wandeling. Onderstussen 
hadden we wel een tussenstop die noodzakelijk was voor de toiletgang en zeker ook voor de rusttijden van de 
chauffeurs.Ons middagmaal nuttigden we  in de buurt van Bingen-am-Rhein, bij Rosi voor de heerlijke (??) 
dagsuppe....

Wandeling 1: de verkenningswandeling.

Bij de start net ten zuiden van het kuuroord Kreuznach, moesten we wel onze regenkledij aantrekken want de weergoden 
waren ons niet al te goed gezind. We begonnen aan onze \'Salinenweg\' om verder door de \'Rotenfels\' , een imposante 
rode rotsformatie, te trekken. Prachtige vergezichten waren ons beloofd maar de mist speelde ons parten!! Gelukkig 
klaarde alles vlug op en bij de volgende stop konden we al volop genieten van al het moois. Na 5 km kwamen we aan 
het beruchte kleine huisje en konden we allen even naar het toilet. We konden ook de ecologische zuivering van water 
bekijken dat door het riet wordt gestuurd. Het water wordt gebruikt voor het dure kuuroord. Daarna haakten sommigen 
af en die werden naar Bingen gebracht voor een boottochtje op de Rijn of een stadsbezoek. De culturele wandelaars 
waren al ter plaatse.
Daarna trokken de sportievelingen  verder de \'Tour-Natur\' in om door bossen te dwalen en deze keer konden we de 
paraplu opbergen want we kregen droog weer voorgeschoteld! De Nahe slingerde zich door het rotsachtige landschap dat 
we van  bovenaf konden bewonderen. Het werd een aangenaam voorproefje van onze vierdaagse. Met 10 km op de teller 
waren we ingelopen...
We werden ook gaandeweg nieuwsgierig naar ons verblijfshotel \'Felsenkeller\' ( met heuse wijnkelder) in Rudesheim-am-
Rhein . Maar daarvoor moesten we in Bingen de veerpont nemen om aan de andere kant van de Rijn te raken. De wagen 
van het hotel stond op de parking paraat om onze valiezen een 200-tal m verder naar onze bestemming te brengen. Daar 
was de  waterleiding niet goed in orde want na een halve douche kregen sommigen geen afspoelwater meer uit de 
kraan!!!

Wandeling 2: de verlichtingstrip.

Op de tweede dag  lachte de zon ons tegemoet (het zou deze dag 22graden worden) en met weinig bagage begonnen we aan 
een stevige klim tussen de wijngaarden. Sommigen hadden de eerste klim vervangen door een tochtje met de kabelbaan 
om de hoogtemeters te overbruggen. Voor de wandelaars zat het venijn van deze eerste klim in de staart: heel wat 
trappen moesten we nemen om de laatse loodjes af te leggen, Niemand had de moed om ze te tellen, we hadden onze adem 
en benen nodig om te klimmen. Daarna konden we even uitrusten aan een kiosk  tot de kabelbaners toe kwamen. Hadden 
zij of wij ongelijk (of gelijk)? Zij  waren in ieder geval zeer enthousiast!!!
We trokken verder door bos en open veld tot onze bus in het zicht kwam om een verdiende verfrissing te nemen. Langs 
mooie kronkelende paadjes bereikten we de \'Zauberhohle\' waar we onze zaklamp konden laten branden om toch enigszins 
door de schacht te raken. We bereikten een pracht van een poort die ons naar een prachtig uitzicht leidde: de 
samenvloeiing van de Nahe en de Rijn in een formidabel landschap. Vele eilandjes  met oude forten konden we 
waarnemen alsook idem op de flanken van de rotsen! Langs steile wijngaarden en steile afgronden ook (waarom niet!!) 
met hoge trappen, trokken we naar ons restaurantje \'Pizzeria Romantica\' voor de middag. De pizza\'s, de spaghetti en 
de dubbele schnitzels hebben onze smaakpapillen eer aangedaan. Er waren zelfs 2 pizza\'s over en Wim heeft ze aan de 
niet-wandelaars uitgedeeld (hij heeft er zelf ook één moeten smullen want hij kreeg ze aan de straatstenen niet 
verkocht!!) maar enkelen smulden liever een ijsje!!
De culturele wandelaars trokken hierna naar Rudesheim voor een bezoek en proeverij van \'Asbach-Uralt\'.

Wandeling 3: de langgerekte wandeling.

De wandelaars overbrugden met een volle maag 235m hoogte door middel van trappen en hellingen.Zelfs een paar dode 
slangen  zorgen voor wat animo! Smalle, licht golvende, kronkelende paadjes in het bos zorgden voor een afwisselend 
parcours. Het was zeker een 8/10 waard maar het duurt allemaal wat langer dan gepland en bij de rust geven we het op 
wegens tijdgebrek. Niemand is er rauwig om. Vandaag hadden de sportievelingen er ongeveer 20 km opzitten!!!
Aan de parking worden we getrakteerd door het bestuur van \'4op1rij\'  met een wit of rood wijntje of iets 
verfrissends. Het werd een gezellige boel.
Aan tafel werden we verwend  met een lekkere kippenfilet waar een \'versneukeld ventje\' er extra wat krachten moest 
opdoen!!!
\'s Avonds zijn velen er op uitgetrokken om de sfeer van Rudesheim op te snuiven en een lekker wijntje of... te 
proeven.

Wandeling 4:de kwebbelwandeling

Na een dag aan de Rijn trokken we weer naar de Nahe! We hebben geluk want het werd weer een dag om van te snoepen: 
heel veel zon en warmte. We genoten van de vele groenschakeringen in het landschap en trokken via de VITALtour door 
de \'Felsengarten\' die een heel mooie en rustige wandeling zou worden. Er werd duchtig gebabbeld met  \'mister Fret\' 
en met elkaar en we konden rustig verder kennismaken  met de nieuwelingen. Er doemde wel een brugje van 20cm breed 
op maar met wat gebibber raakte iedereen erover! We trokken langs groene weilanden, glooiende wijngaarden en 
heuvelachtige bossen. Het gaf ons een heel rustig gevoel. We bereikten na 9 km ons middagrestaurant \'Bei Stella\' om 
daar van een originele en heel lekkere \'schinkenplatter\' in buffetvorm te genieten.
Wandeling 5: de paardenstr...wandeling.
De wandelaars werden in Seesbach afgezet om de \'Willigesweg\' te bewandelen. Het zou een prachtig pad tussen het 
groen worden met als enig nadeel dat de paarden ons voor waren geweest... Het werd wandelen tussen de vele 
paardendrollen en het verwittigingsgeroep. Animo verzekerd!!! Er werden dalingen maar ook hellingen ingezet.We 
kwamen zelfs aan een berenhol en Lieven trotseerde alle gevaren en ging een kijkje nemen, zonder resultaat 
weliswaar!! We konden een heel eind genieten van een kabbelend beekje dat gewoon met ons meeging! Prachtig gevoel en 
uitzicht! Wim kreeg een bijtaak: hij mocht mij wel een duwtje in de rug geven bij de zwaarste helling van de 4-
daagse maar van Marleen kreeg hij een privilege: hij mocht haar een duwtje aan de poep geven om het laatste 
klimmetje te overbruggen!!!                               
De wandelaars trokken erg enthousiast verder (de hellingen waren verleden tijd, ....voor vandaag toch!) zodat ze een 
omgevallen wegwijzer niet bekeken hadden en zo werden de laasten de eersten. Wim en Rita zetten zelfs nog een 
laatste sprintje in om bij het waterbadje te komen waar enkelen hun voeten en benen wasten na een heel mooie 
wandeling!! wandelschaal: 8,5/10
Op de bus werden zorgelijke ontdekkingen gedaan! De teken hadden zich te goed gedaan aan het bloed in de benen van 
Jef en Veronique maar geen nood: de tekendokter Johan was aanwezig en die heeft de teken vakkundig verwijderd!!! 
Waarvoor dank!
De culturele wandelaars konden in de namiddag het edelsteenmuseum in \'Idar Oberstein\' bezoeken maar de slijper van 
dienst was er niet en dus konden ze enkel edelstenen kopen ...!!!
\'s Avonds hebben enkelen nog de beentjes laten dansen bij \'Hannelore\' op de tonen van Willy Sommers en \'schoan 
meiske\'.

Dag4.

De valiezen stonden klaar maar een chauffeur voor het busje was niet te vinden: dus begonnen we aan de 
valiezenkoers richting bus...
De culturele wandelaars trokken naar Boppard om daar gezellig te slenteren maar hebben meer in de cafetaria\'s 
gezeten wegens het slechte weer!! De laatste tocht zou de natste worden!!

Wandeling 6: de natte stenenwandeling.

Ook voor de wandelaars werd het een natte boel. Maar het werd een heel prachtig parcours: een 9/10!!
Ondanks het slechte weer zag Wim het zitten want hij deed zelfs een onvoorzien ommetje tussen het hoge gras. Teken!? 
Grr....Het werd een parcours van klimmen en dalen via stenen trappen en smalle paadjes. Marleen kuste zelfs de grond 
en rolde bijna  de verkeerde kant op maar foeterde even op de schudige steen en trok gezwind verder.
Daarna startte onze avontuurlijke tocht: een vijftal heikele punten werden ons deel en met veel animo raakte 
iedereen op het rechte pad. Brigitte dacht veilig te zijn via een afhangende tak en werd terug gezwiept en belandde 
op de harde stenen, gelukkig zonder veel erg... dus weer over stenen trappen met hulp van enkele hulpvaardige handen 
en we trokken verder... Brigitte had er zelfs nog niet genoeg van en belandde weer op de grond, haar paraplu had ze 
niet meer nodig en hing die maar aan de takken van de bomen...
Wim belde de chauffeur op om het laatste stuk te overbruggen want het was niet te doen met de regen.... het werd te 
gevaarlijk!! Als verzopen katten zijn we er aan gekomen en verse kleren werden gretig aangetrokken of de natte 
werden op het lijf afgeborsteld! Wat toch een ludieke belevenis werd... Onze voeten waren klaar voor een lekker 
badje in sodawater. Volgens Alberte dé beste manier om zachte en mooie voeten te verkrijgen!! We zullen dat 
onthouden hoor!!! Is al geprobeerd en het werkt!!!
Daarna trokken we weer naar huis voor een heel lange rit in de regen. Hoe dichter we ons huis naderden hoe beter het 
weer werd. Jammer van die laatste regendag anders was het schitterend geweest: het weer en de vele mooie wandelingen 
(al waren sommige wel wat té pittig voor de ouderen onder ons) zullen ons bijblijven!
Het was weer een aangename belevenis om met zoveel clubgenoten deze machtige streek te mogen verkennen. Jammer dat 
het zo ver was!!

Dank aan Chris en Annemie, Ivan en Brigitte en Wim om ons dit onvergetelijk avontuur aan te bieden! Ook de andere 
bestuursleden hartelijk dank  om een alternatief programma in elkaar te knutselen voor de culturele wandelaars!
Op naar de volgende...

\r\n \r\n